ആദ്യത്തെ വേനല് മഴയില് അവന് പറഞ്ഞു..
"ഇനി വരും മണ്സൂണിലെ ആദ്യ മഴ നമുക്കിത് പോലെ കൊള്ളണം."
മണ്സൂണ് പെയ്തു തുടങ്ങിയ അതേ പകലില് ഞാന് അവനെ ഫോണില് വിളിച്ചു,
ഉറക്കച്ചടവോടെ അവന് പറഞ്ഞു ,
" ജാന്*, ഈ മഴയത്ത് ഞാന് നിന്നെ എങ്ങനെ കാണാന് വരും? എന്റെ പക്കല് ഒരു കുട പോലുമില്ല"
വാക്ക് തരുമ്പോള് ഇരുന്ന അതേ സിമന്റ് ബെഞ്ചിലിരുന്ന് ആ മഴ ഞാന് ഒറ്റയ്ക്ക് കൊണ്ടു.
പിന്നീടൊരിക്കലും മഴ നനയാണോ കുട ചൂ ടാനോ അവന് ആ വഴി വന്നില്ല.
ഇന്നും ആദ്യത്തെ മണ്സൂണ് മഴയ്ക്ക് കാത്തിരിക്കുന്നു.. വെറുതെ..
*ജാന് - എന്റെ ജീവനെ.
No comments:
Post a Comment